خانواده ایرانی- کلام پنجم

همسفر تا بهشت

اشاره
چند روزی از آغاز زندگی مشترک علی و فاطمه ^{علیهما السلام} می‌گذشت. پیامبر اکرم ^{صلی الله علیه و آله} نظرِ علی ^{علیه السلام} را درباره‌ی همسرش جویا شد: علی جان! فاطمه را چگونه همسری یافتی؟
علی ^{علیه السلام} هم با کلامی که حکایت از اوج شکر و سپاس او داشت، نظر خود را درباره‌ی عشق جاودانی‌اش این گونه خلاصه کرد:  نِعْمَ العَونُ عَلی طاعَة الله .[1]
سرورم، او بهترین یار در انجام طاعت پروردگار است.
و بدین سان بهترین داماد عالم از سِرّ عشقِ الهی خویش پرده بر می‌دارد و راه سعادت ابدی را در زندگی مشترک به همه عروسها و دامادها نشان می‌دهد. یعنی ای دامادهای علوی و ای عروسهای فاطمی! دست یکدیگر را به خاطر خداوند و برای انجام طاعت او بگیرید و تا بهشت رضوانِ خدای مهربان همسفر هم باشید! وقت کم است و دنیا برای همه زود می‌گذرد. به همین مجلس عقد نگاه کنید. پدران و مادران عزیزشما، دامادها و عروسهای «دیروز» نه چندان دور هستند. و « فردا»یی نزدیک، شما هستید که در مجلس عقد و ازدواج فرزندانتان شرکت می‌کنید. و این یعنی عبور سریع ابر فرصتها از آسمان زندگی.
آن چه زندگی و پیوند دنیاییِ شما را به زندگی همیشگی در پرتو خورشید مهر الهی متّصل می‌کند، تنها و تنها «تقوا» و «طاعتِ حق» است.
در تقویت ایمان هم بکوشید و از دست یکدیگر جام ذکر بنوشید و در برابر حملات شیطان سِپَر هم باشید و در انجام وظایف دینی مشوّق و یار یکدیگر! می‌پرسید چگونه؟
می‌گویم از کسی بپرسید که پیر راه است و واقف سرّ عشق. از « او» که چهره‌ی آسمانی‌اش یاد حق را میهمان دلهایمان می‌کند:
 

شش خبر سیاسی

1- براساس گزارش شبکه تلویزیونی رژیم صهیونیستی، طی شش سال گذشته، 38 گردشگر از عربستان، 168 نفر از امارات، 24 هزار نفر از مالزی، 81 هزار نفر از اردن، 14 هزار نفر از اندونزی، 200 گردشگر از کویت، 6440 جهانگرد از مغرب، 73 نفر از عمان و 73 نفر از قطر عازم سرزمین‌های اشغالی شده‌اند. به گفته این شبکه، به غیر از دو کشور اردن و مصر، 10 کشور مسلمان با وجودی که هیچ رابطه‌ای با این رژیم ندارند، گردشگر به رژیم صهیونیستی اعزام می‌کنند! البته برخی از این گردشگران با هدف زیارت قدس و برخی دیگر با انگیزه‌های تجاری و خرید سفر می‌کنند.

خانواده ایرانی - کلام چهارم

حقوق متقابل زن و شوهر

اشاره
با اجرای صیغه‌ی عقد و قبول پیمان ازدواج، دختر و پسر دیروز، زن و شوهر امروز می‌شوند. خانواده‌ی جدیدی شکل می‌گیرد و سلّول تازه‌ای در پیکر جامعه می‌روید. گرچه در نگاه خالق حکیم، زن و مرد در گوهر انسانی و روح آسمانی همتا و همسان‌اند، و سهم هر یک از حقیقت آدمیّت به یک اندازه است، ولی حکمت الهی این گوهر ملکوتی را در دو صدف زمینی با پیکره‌های متفاوت و ساختی ممتاز و البته نیازمند به یکدیگر جای داده است.
این « زوجیّت» همان قانون فرازمند و سنّت جامع و زیبایی است که بر سراسر آفرینِش این جهان حکم فرما است، و یکی از پُرشکوه‌ترین نشانه‌های جمال معمار هستی به شمار می‌رود.
« ازدواج» یعنی به هم رسیدن دو ستون برای برافراشتن بنای خانواده و به هم پیوستن این دو کفه برای فراهم آمدن ترازوی زندگی انسانی!
حکمت تفاوتهای طبیعی و این جهانی در ساخت جسم و روان زن و مرد را در نقش مکمّل هر یک برای تشکیل این واحد نوین ـ یعنی خانواده ـ می‌توان یافت.
به راستی نقش هر یک از زوجین در ساختن خانواده چیست؟ نقش کدامیک مهم‌تر است؟ آیا جای هر یک را می‌شود با دیگری عوض کرد؟ حقوق متقابل آنان چگونه است؟ و سهم هر یک از مواهب زندگی چه میزان است؟ و بالاخره ... زن سالاری خوب است یا مرد سالاری یا هیچ کدام؟
و سئوالاتی از این دست که جُز پاسخی استادانه، ذهنِ نگران عروس و داماد جوان ما را آرام و آسوده نمی‌کند. در آغاز راهِ زندگی چشم امیدشان به کلمات راهگشای « استاد»ی است که آشنای راه است و محرم دل!